Call me a Joker , Call me a fool.....

केदारचा Disneyland वर लिहिलेला blog वाचला.
मग प्रथेप्रमाणे ट्रिपचे फोटो पुन्हा एकदा बघितले.
समीर पण तेव्हाच माझ्याकडे आलेला...त्याच्या बरोबर california ट्रिपचे किस्से आठवुन झाले.
आता याला Nostalgia पण नाही म्हणता येणार....अजुन सहा महिने पण नाही झाले.
पण सध्या मुड आहे खरा Nostaligic. मागचा पुर्ण आठवडा आजारपणामुळे घरी एकटा बसल्यामुळे असेल.
फोटो बघताना Mickey Mouse आणि Lion King बरोबर काढलेला फोटो दिसला.
आजकाल सगळ्या Amusement Park मधे असे Cartoons दिसतातच.
हे असे Cartoon बघितले की - त्या costume मागे कोण माणुस असेल ? असा प्रश्न पडतो.
तो पण हसरा खेळकर असेल?
हे काम करणे आवडत असेल त्याला?
असे दुसरे बनुन दिवसभर राहाणे...?
आपण दुसरे कोणी आहोत म्हणुन लोकांना आवडणे?

प्रत्येक Joker ची एक tragedy असते असं म्हणतात.
मनातल्या बरयाच गोष्टी लपवण्यासाठीच त्याच्या चेहेरयावरच रंगवलेले Permanent हास्य असेल कदाचीत.

एक गोष्ट आठवली कुठेतरी वाचलेली.कोणाची ते माहिती नाही.
एक असतो performer. वेगवेगळ्या करामती करुन लोकांचे मनोरंजन करणे हे त्याचे काम.
त्यातही "Rope Walk" ही त्याची speciality. नुसत्या अभिनयाने तो दोरीवर चालण्याचा आभास निर्माण करायचा.
चालणे,घसरणे - घाबरुन पुन्हा सावरणे,मधेच काही विनोदी हावभाव करणे - लोक खुप हसत, खुश होउन टाळ्या पिटत.
एक काळ असा होता की त्याचा खेळ हा "Star Attraction" असायचा.खास त्याचा खेळ बघायला लोक दुरदुरुन येत.
पण हे सगळे तो तरुण असताना. आता काळ बदलला. लोकांच्या आवडी बदलल्या.
त्याची आजारी बायको छोट्या मुलीला मागे सोडुन गेली.छोटीने पण आजारपणाशीच मैत्री केली.
आता कंपनीच्या मालाकाला "Rope Walk" चा कहीही उपयोग नव्ह्ता.
दोन खेळांमधला वेळ भरुन काढायला तो त्याला वापरत असे.लोकांचा पण प्रतिसाद कमी होत होता.
मालकाने त्याचा खेळ बंद करण्याचे सुतोवाचपण केले.
आज पुन्हा गर्दी जमली.खेळ सुरु.
आज त्याचा खेळ interval नंतर ठेवला होता. Interval नंतर लोक पुन्हा आपापल्या जागेवर बसेपर्यंत वेळ काढायला म्हणुन.
"Rope Walk" सुरु झाला. आज तो नेहेमीप्रमाणे जीव ओतुन अभिनय करत होता.
घसरण्याची trick आज त्याला चांगलीच जमली हे त्याला पण जाणवले.
पडतानाचे घाबरलेले हावभाव दाखवताना डाव्या कोपरयात कोणीतरी हासल्याचे त्याच्या कानांने टिपले.
ही त्याची जागा होती. इथे त्याला हमखास हशा मिळत असे.पण आज प्रेक्षकांकडुन प्रतिसादच मिळत नव्हता.
शेवटचाच खेळ आजचा.आज मालक काढुन टाकणार.खात्रीच होती त्याला.
निराश मनाने तो घरी आला.
घ्ररी छोट त्याची वाटच पहात होती.दिवसभर एकटी घरात बसुन कंटाळलेली होती.
तिने त्याला खेळण्याचा आग्रह केला. खुप थकला असुनही तो तयार झाला.
थोडे खेळुन झाल्यावर तिने त्याला "Rope Walk" करुन दाखवायला सांगितले.
याच्या पोटात गोळा आला. उद्या कोणते काम शोधत गावात फिरायचे याचा तो विचार करत होता...आणि आता पुन्हा "Rope walk" ?
पण मुलीचे मन नाही मोडवले त्याच्याकडुन.
"Rope Walk" सुरु झाला.
काही क्षणातच घर छोटीच्या हसण्याने भरुन गेले.डोळ्यात पाणी येइपर्यंत ती हसत होती आणि टाळ्या वाजवत होती.
तो पण सगळे विसरुन नविन नविन हावभाव करत होता - तिला हसवत होता.
आता तो फक्त एक performer होता आणि त्याच्या समोर त्याचा सगळ्यात महत्वाचा प्रेक्षक होता - त्याची छोटी!

ग़ोष्ट इथेच संपते.ही ग़ोष्ट अर्धवट राहिली का?....सुखान्त आणि दुखान्त यांच्या मधे लोंबकळणारया बरयाचश्या ग़ोष्टीं सारखी? अश्या ग़ोष्टी अर्धवट नसतात.....मनात कोठेतरी त्या केव्हाच पुर्ण होतात....अर्थासकट!

Chariots Of Fire

काल "Chariots Of Fire" पाहीला.
वॅन्जेलीसच्या ट्युनवरुन "Chariots...." सापडला आणि one-line-story वाचुन चांगला वाटला.
खुप चांगला, आवडला,ठीक आहे - यातले एक लेबल लावायाचे बाकी आहे. तसं लेबल लावण्याची काही घाई नाही आणि लावलेच पाहीजे असे पण नाही.
अब्राहम आणि एरिक. दोने English अथेलिट. Olympic रेस मधे जिंकण्याची दोघांची महत्वकांक्षा.
पण जिंकण्याचे motive मात्र वेगळे.
अब्राहम ज्यु असतो. ज्यु असल्याने जे सोसावे लागले त्याचा बदला त्याला सर्वोत्कृष्ट ठरुन घ्यायचा असतो.
एरिक एक missionary असतो. धावण्यातुन देवाशी नाते जोडु पाहणारा. Olympic नंतर चीन मध्ये जाऊन मिशनरीचे काम करायचे त्याने ठरवले असते.
पॅरिस olympic. 100m रेस रविवारी असते.
रविवार म्हणजे Sabbath - देवाचा दिवस.एरिक रेस मध्ये भाग घेण्यास नकार देतो.धर्माबद्दलची त्याची निष्ठा त्याला त्याच्या स्वप्नापेक्षा मह्त्वाची वाटते.
अब्राहम 100m रेस बड्याबड्यांना मात देऊन जिंकतो.
एरिक दुसरया दिवशी होणारया 400m रेस मधे भाग घेतो आणि पहिला येतो.
शेवटी दोनिही HERO जिंकतात.वॅन्जेलीसच्या music बरोबर picture संपतो.

सत्यघटनेवर आधारीत असलेला "Chariots..." बघुन काही tangent प्रश्न पडले -
धर्म माणसाच्या आयुष्यात किती मह्त्वाचा असतो?
धर्म आपल्यासाठी का आपण धर्मासाठी?
धर्माशिवाय आपण जगु शकतो का?
आपला धर्म आणि आपले आयुष्य एकमेकांना पुरक आहेत का?
का आपल्याला धर्माने बांधुन जखडुन ठेवले आहे?
या प्रश्नांना उत्तरे आहेत. पण बरयाच प्रश्नासांरखी प्रत्येकासाठी वेगवेगळी - ज्याचे त्याने स्वःतचे उत्तर शोधायचे.
धर्म एक Personal गोष्ट आहे. ती तेवढीच personal आणि harmless असावी.
प्रत्येक धर्म त्या त्या काळातल्या परिस्थिती नुसार घडला. काळ बदलला तसे धर्म बदलेले का?

Eric चुक का बरोबर?
त्याला वाटले त्याने चुक केली तर तो चुक.
त्याच्या नंतरच्या आयुष्यात त्याला केलेल्या गोष्टीचा कधीच पश्च्याताप झाला नाही तर तो बरोबर.

शेवटी तुम्ही स्वःताच्या मनाला कसे समजवु आणि फसवु शकता यावरच तुमचे सुख आणि दुःख अवलंबुन असते. हो ना?

पांढरया शुभ्र कागदावरचा सुर्यास्त

एक पांढरा शुभ्र कागद........
काही लिहायचे आहे? कविता , सुखांत असलेली एखादी गोष्ट?
नाहितर काळ्या पेन्सिलने चित्रच काढावे..... सुर्यास्त होत आहे आणि कोणीतरी एकटा सुर्याकडे पाहात बसलाय!
रंग नकोच चित्रामधे.....काळा आणि पांढरा पुरे.....संध्याकाळ जमली म्हणजे झालं.
संध्याकाळ....शब्दात आणि चित्रात न पकडता येणारी........

"य़े जिंदगीभी एक नशा है दोस्त. ज़ब चढता है तो पुछोना क्या आलम रेह्ता है लेकिन जब उतरता है तो..." देव आनंद आणि मग सुरु होणारे "दिन ढल जाये..." !!

पांढरया शुभ्र कागदावरचा सुर्यास्त.........कागदाचे काय- कविता , कथा काहिही चालते त्याला.
कागदाचे काम शब्दांशी....ते पोहोचले म्हणज झालं.
फार कोणाला कळेल असे काही उतरवु नये कागदावर......
कागद पण गुढ प्रश्न नाही विचारणार......हे असे का? ते तसे का? म्हणुन.

हा सुर्य असाच राहील.
हा कागदावरचा सुर्य बुडणार नाही , कागदावर अंधार होणार नाही....
....आणि कागदाच्या चौकटित अडकलेला सुर्य पुन्हा उगवणार पण नाही.

Science - Boon or Bane?

Valentine day असताना (हे उगाचच Romantic वातावरण निर्मिती साठी) -
हातात गरम कॉफीचा कप असताना -
दुपारी ऑफीस मधली हक्काची(?) timepass करण्याची वेळ असताना -
बाहेर मस्त स्नो-फॉल होत असताना -
इकडे-तिकडे-वर-खाली confuse होऊन फिरणारे सुंदर snowflakes पाहुन काय आठवावे?
Heisenberg's uncertainty principle?

इन्द्रधनुष्य पाहुन काय आठवते?
Refrraction of Light?…..!!!!

Now, we have a situation here.......

hmmmm.......!
माझ्या पुढच्या ब्लॉग मधे वाचा
" ' ती' आणि Theory of Ralativity" एक मराठी Sci-fi-romantic कविता.

Finding Neverland….

"वाचण्याची आवड" अशी टिपिकल hobby सांगणारा मी गेल्या दहा महिन्यात एकही पुस्तक पुर्ण वाचले नाही. नाही म्हणायला काही पुस्तके सुरु केले पण पुर्ण वाचुन नाही झाले. एकतर इकडे अमेरिकेत आल्यापासुन माझ्या अपार्टमेंटच्या या रंगीत लाईट मधे वाचणे जीवावर येते. एकदम municipality light खाली बसुन अभ्यास करणारया थोर लोकांसारखे वाटते.("मोठा" होण्यासाठी असा अभ्यास करावा लागतो असे ऐकले होते......पण ते मोठे होणे म्हणजे चष्माच्या नंबरबद्दल असावे असे स्वानुभवावरुन मी सांगु शकतो.)
E-books वाचुन पुस्तक वाच्यण्याचा फील आणि मजा नाही येत.
तर सध्या मी "Alice in Wonderland" वाचतो आहे(...की होतो?).
Lewis Carroll चे बरेच quotes वाचुन “Alice...” वाचावे वाटले.
Harry Potter - अनेक दिवस टाळाटाळ करुन शेवटी वाचायाला सुरुवात केली होती. पाहिले पुस्तक वाचुन संपायच्या आत मी Harry Potter चा फॅन झालो होतो.आता त्याच्या "Harry Potter and the Deathly Hallows" ची वाट बघतोय.
Harry Potter आणि त्याची गॅंग, आपला फास्टर फेणे,sherlock holmes,Watson,Calvin ani Hobbes आणि असे बरेच जण एकत्र करुन एक वेगळे खरेखुरे जग असावे असे माझे एक स्वप्न आहे.
The Fountainhead (Ayn Rand) - एकदम जड पुस्तक - बराच वेळ लागला वाचायला. एक गोष्ट धड कळात नव्हती. हा असा का वागतो? ती तशी का वागते? मग हा हीरो का? हा villain का?....नुस्ते प्रश्न! पुस्तकाच्या शेवटी howard roark चे कोर्टातले speech येते आणि सगळा उलगडा होतो - Amazing Philosophy! एखाद्या पुस्तकाने तुम्हाला नविन विचार, अनुभव दिला नाही तर ते वाचुन नवाचुन सारखेच. Alchemist पण असेच पुस्तक - वेगळी Philosophy!


Thanksgiving वीकेंडला Disneyland ला गेलो होतो तेव्हा मला या खोट्या जगाची खरी जादु कळाली आणि इतके दिवस ज्याचा doubt होता ती गोष्ट एकदम accept करावी वाटली - Yes I love this make believe world........maybe more than real!
पिटर पॅनच्या नेवरलॅंड सारखे प्रत्येकाचे एक नेवरलॅंड असतेच - त्या जगातील रंगही आपले असतात आणि चित्र काढणारे हातही आपालेच असतात. आपाण वास्तव जीवनातल्या अनुभवांना fictional गोष्टीचे संदर्भ लावतो - गोष्टीतल्या characters मधे स्वत:ला शोधायला बघतो.......आणि शेवटी हरवुन जातो..........दोनीही जगात!!!

हमको मालुम है जन्नत की हकिकत लेकिन
दिल के खुश रखनेको, 'गालिब' ये खयाल अच्छा है

Life is calling…..!!!!!

शास्त्रीय संगित कधी कळेल का?

एखाद तरी वाद्य वाजवता येइल का कधी?

जे. के. रोलिंगला Harry Potter लिहिताना आलेली मजा आपल्याला समजेल का?

चित्र काढताना खरया जगातल्या वस्तु कागदावर उतरावताना आवश्यक असणारी चित्रांची भाषा कधी कळणार आहे का?

सिन्दाबाद सारखे जगभर फिरता येईल का?

Walt Disney सारखे स्वप्न वास्तवात उतरवता येईल का?

एडिसनला बल्ब साठी १००० प्रयोग करायला लावण्या मागचे Motive (आणि मजा) कधी कळणार आहे का?

Howard Roark - Fountainhead मधे म्हणतो तसा Creator चा -First hand experience - कधी घेता येईल का?

hmmmm...........बरयाच गोष्टी आहेत करण्यासारख्या!!!

Life is calling.........where are you?